Εσωτερική πυξίδα (Μέρος 2)

Επίσης κι από τον Τζον Λένον, έχει καταγραφεί κάτι σχετικό με το θέμα..
''Πώς μπορώ να προχωρήσω μπροστά, όταν δεν ξέρω προς τα πού είμαι στραμμένος?''

Πολλοί άνθρωποι, στις μέρες μας, αναφέρουν ότι βρίσκονται στο όριο, αλλά συχνά χωρίς να ξέρουν τι πραγματικά σημαίνει αυτό.
Το όριο είναι μία έκφραση από τη θεωρία του χάους και είναι το σημείο που βρίσκεται ανάμεσα στην τάξη [στο γνωστό] και στο άγνωστο.
'Ολοι οι βιολογικοί οργανισμοί βρίσκονται σ΄αυτό το όριο.

Η Danah Zohar στο βιβλίο της περί ''Πνευματικής Νοημοσύνης'',αναφέρει ότι ο ανθρώπινος νους βρίσκεται επίσης σ'αυτό το όριο.
'' Όταν βρισκόμαστε στο όριο ζούμε και δημιουργούμε, αλλά μπορεί να υπάρξει και το στοιχείο του φόβου, αφού τα δοκάρια της ζωής είναι πιό ασταθή.
Σήμερα, όλοι είμαστε αναγκασμένοι να ζούμε στο όριο, είτε το θέλουμε είτε όχι. Δεν μπορούμε έτσι απλά να καλύψουμε τις ρωγμές της παλιάς παράδοσης και της ηθικής που τη συνοδεύει.
Ούτε μπορούμε να υποκύψουμε στο μηδενιστικό σχετικισμό, απορρίπτοντας την ύπαρξη οποιασδήποτε αλήθειας.
Είναι αναγκαίο να δομήσουμε νέες έννοιες και να επαναπροσδιορίσουμε τα κριτήρια αξιολόγησής μας.
Μία στάση ζωής η οποία μας επιτρέπει να ζήσουμε δημιουργικά σήμερα, είναι μία στάση προσανατολισμένη στο όριο..''

Στο βιβλίο του''Τάδε 'Εφη Ζαρατούστρα'' ο Νίτσε αναφέρει ανακοινώνοντας το τέλος της παλιάς τάξης πραγμάτων..
''Πρέπει να έχεις το χάος μέσα σου για να γεννήσεις ένα αστέρι που χορεύει..''
Η κεντρική αυτή ιδέα του Νίτσε απεικονίζεται ως ένας σχοινοβάτης σε τεντωμένο σχοινί, που πρέπει να περάσει μέσα από τους πύργους της βεβαιότητας και του κατεστημένου, δεν τα καταφέρνει, πέφτει και σκοτώνεται..

Λέει ο Ian Marshall.. '' Moυ αρέσει η εικόνα του σχοινοβάτη του Νίτσε, επειδή οι καλλιτέχνες αυτοί έχουν μία εσωτερική ισορροπία, πανομοιότυπη με την πνευματική νοημοσύνη..''