Στην καθημερινή ζωή τα περισσότερα πράγματα είναι μηχανικά και αυτόματα. Τρώμε χωρίς επίγνωση, δουλεύουμε, παίζουμε, βιώνουμε θυμό, χαρά, ζήλια και ούτω καθ'εξής όλα χωρίς επίγνωση του τι κάνουμε, αισθανόμαστε και βιώνουμε.
Στην πρακτική της γιόγκα, όπως και στη ζωή η έλλειψη επίγνωσης υπάρχει όταν εκτελούμε όσο περισσότερες άσανες γίνεται, οσο γρηγορότερα μπορούμε στα χρονικά πλαίσια που διαθέτουμε και μετά κάνοντας μερικούς γύρους πραναγιάμα τελειώνουμε έγκαιρα να προλάβουμε το φορτωμένο και χρονικά περιορισμένο πρόγραμμα της καθημερινότητάς μας. Όμως έτσι αδυνατούμε να βιώσουμε και να αισθανθούμε την αλλαγή και επίδραση της γιόγκα στην διάθεσή μας, αν αισθανόμαστε ενεργητικοί, ήρεμοι ή χαλαρωμένοι. Χάνουμε την επίγνωση, την γνώση. Χάνεται η ουσία της γιόγκα της ένωσης με τον εαυτό, Αυτού που κατοικεί μέσα μας, της αυτογνωσίας.
Καλλιεργώντας την επίγνωση στην γιόγκα ταυτόχρονα με την πρακτική μπορούμε να βιώσουμε την έκταση και την συστολή των μυών στις διάφορες άσανας, να τις αισθανθούμε. Να αποκτήσουμε επίγνωση των υπόλοιπων μερών του σώματος και του νου που επηρεάζονται. Με την επίγνωση μπορούμε να αισθανθούμε το διάφραγμα να κατεβαίνει εισπνέοντας, τα πνευμόνια να γεμίζουν αέρα, την πράνα ή τη ζωτική δύναμη να διαπερνά κάθε κύτταρό μας ξεχωριστά. Βιώνουμε και αποκτάμε γνώση της επίδρασης της πραναγιάμας στο νου μας. Αποκτούμε γνώση του Εαυτού...
Ας κρατήσουμε αυτά ως οδηγό στην επόμενη μας πρακτική...
No comments:
Post a Comment