Μια μέρα, εκεί που έκανε τη βόλτα του στην Ακρόπολη, ο μεγάλος φιλόσοφος συνάντησε κάποιον γνωστό του, ο οποίος του ανακοίνωσε ότι έχει να του πει κάτι πολύ σημαντικό που άκουσε για κάποιον από τους μα
θητές του.
Ο Σωκράτης του είπε ότι ενδιαφερότανε πολύ να το ακούσει αλλά, προηγουμένως, θα ήθελε να κάνουν ένα μικρό τεστ, το τεστ της "τριπλής διύλισης".
- Της τριπλής διύλισης; ρώτησε με απορία ο γνωστός του. Τι είναι αυτό;
- Να, πριν μου πεις τι άκουσες για το μαθητή μου, θα ήθελα να κάτσουμε πρώτα ένα λεπτό και να φιλτράρουμε αυτό που θέλεις να μου πεις.
- Ας το κάνουμε, συμφώνησε ο γνωστός του. Για πες...
- Το πρώτο φίλτρο είναι αυτό της αλήθειας: Είσαι απόλυτα σίγουρος ότι αυτό που πρόκειται να μου πεις είναι αλήθεια;
- Ε... όχι ακριβώς, απλά το άκουσα όμως και...
-Μάλιστα. Άρα δεν έχεις ιδέα αν αυτό που θέλεις να μου πεις είναι αλήθεια ή ψέματα. Ας δοκιμάσουμε τώρα το δεύτερο φίλτρο, αυτό της καλοσύνης: Αυτό που πρόκειται να μου πεις για τον μαθητή μου είναι κάτι καλό;
- Καλό; Όχι, το αντίθετο μάλλον...
- Άρα, συνέχισε ο Σωκράτης, θέλεις να πεις κάτι κακό για τον μαθητή μου αν και δεν είσαι καθόλου σίγουρος ότι είναι αλήθεια.
Ο γνωστός του έσκυψε αμήχανος το κεφάλι του.
- Παρ' όλα αυτά, συνέχισε ο Σωκράτης, μπορείς ακόμα να περάσεις το τεστ γιατί υπάρχει και το τρίτο φίλτρο, το φίλτρο της χρησιμότητας: Αυτό, που θέλεις να μου πεις για τον μαθητή μου, είναι κάτι που μπορεί να φανεί χρήσιμο σε κάτι;
- Χμ, όχι, δεν νομίζω...
- Άρα, λοιπόν, αφού αυτό που θες να μου πεις δεν είναι ούτε αλήθεια, ούτε καλό, ούτε χρήσιμο, γιατί εγώ θα πρέπει να κάτσω και να το ακούσω;
Σ' αυτό το σημείο, ο γνωστός του Σωκράτη τα μάζεψε και, χωρίς άλλη κουβέντα, έφυγε άρον-άρον ντροπιασμένος έχοντας πάρει ένα καλό μάθημα...
Ο Σωκράτης του είπε ότι ενδιαφερότανε πολύ να το ακούσει αλλά, προηγουμένως, θα ήθελε να κάνουν ένα μικρό τεστ, το τεστ της "τριπλής διύλισης".
- Της τριπλής διύλισης; ρώτησε με απορία ο γνωστός του. Τι είναι αυτό;
- Να, πριν μου πεις τι άκουσες για το μαθητή μου, θα ήθελα να κάτσουμε πρώτα ένα λεπτό και να φιλτράρουμε αυτό που θέλεις να μου πεις.
- Ας το κάνουμε, συμφώνησε ο γνωστός του. Για πες...
- Το πρώτο φίλτρο είναι αυτό της αλήθειας: Είσαι απόλυτα σίγουρος ότι αυτό που πρόκειται να μου πεις είναι αλήθεια;
- Ε... όχι ακριβώς, απλά το άκουσα όμως και...
-Μάλιστα. Άρα δεν έχεις ιδέα αν αυτό που θέλεις να μου πεις είναι αλήθεια ή ψέματα. Ας δοκιμάσουμε τώρα το δεύτερο φίλτρο, αυτό της καλοσύνης: Αυτό που πρόκειται να μου πεις για τον μαθητή μου είναι κάτι καλό;
- Καλό; Όχι, το αντίθετο μάλλον...
- Άρα, συνέχισε ο Σωκράτης, θέλεις να πεις κάτι κακό για τον μαθητή μου αν και δεν είσαι καθόλου σίγουρος ότι είναι αλήθεια.
Ο γνωστός του έσκυψε αμήχανος το κεφάλι του.
- Παρ' όλα αυτά, συνέχισε ο Σωκράτης, μπορείς ακόμα να περάσεις το τεστ γιατί υπάρχει και το τρίτο φίλτρο, το φίλτρο της χρησιμότητας: Αυτό, που θέλεις να μου πεις για τον μαθητή μου, είναι κάτι που μπορεί να φανεί χρήσιμο σε κάτι;
- Χμ, όχι, δεν νομίζω...
- Άρα, λοιπόν, αφού αυτό που θες να μου πεις δεν είναι ούτε αλήθεια, ούτε καλό, ούτε χρήσιμο, γιατί εγώ θα πρέπει να κάτσω και να το ακούσω;
Σ' αυτό το σημείο, ο γνωστός του Σωκράτη τα μάζεψε και, χωρίς άλλη κουβέντα, έφυγε άρον-άρον ντροπιασμένος έχοντας πάρει ένα καλό μάθημα...
No comments:
Post a Comment